عوامل موثر در الگوی مناسب باورهای انگیزشی دانش آموزان دبیرستانی در شهر تهران

باورهای انگیزشی دسته‌ای از معیارهای شخصی و اجتماعی هستند که افراد برای انجام یک عمل به آن‌ها مراجعه می‌کنند. این باورها دربرگیرنده‌ی چندین سازه‌ی متفاوت هستند که توسط الگوهای نظری متفاوت مانند نظریه‌های اسناد، خود کارآمدی، هدف و انگیزش درونی به وجود آمده‌اند. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر (خانوادگی، فردی، آموزشگاهی و محیطی) در الگوی مناسب باورهای انگیزشی دانش‌آموزان تهرانی است.  روش‌کار: این پژوهش، پیمایشی و نمونه‌ی آماری آن را 499 دانش‌آموز دبیرستانی شامل 282 دختر (6/56 درصد) و 217 پسر (4/43 درصد) با دامنه‌ی سنی 18-15 سال تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی از میان دانش‌آموزان دبیرستان‌های منطقه‌ی یک آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 89-1388 انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌ی راهبردهای خودانگیخته برای یادگیری (MSLQ)، پرسش‌نامه‌ی تجدید نظر شده‌ی سنجش نگرش نسبت به مدرسه (SAAS-R)، مقیاس کنترل درونی‌بیرونی راتر، پرسش‌نامه‌ی محقق‌ساخته جهت سنجش عوامل آموزشگاهی، پرسش‌نامه‌ی محقق‌ساخته جهت سنجش فرهنگ و ارزش‌های اجتماعی و پرسش‌نامه‌ی وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده در اختیار آن‌ها قرار گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون مقایسه‌ی میانگین‌های مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان چندگانه استفاده شد.  یافته‌ها: بیشترین ارتباط معنی‌دار عوامل فوق با باورهای انگیزشی دانش‌آموزان به ترتیب عبارت بودند از عوامل محیطی (440/0=r)، عوامل فردی (426/0=r) و عوامل آموزشگاهی (248/0=r) (01/0>P). هم‌چنین عوامل خانوادگی ارتباط معنی‌داری با باورهای انگیزشی دانش‌آموزان نداشت (002/0-=r، 05/0